Toch nog even een kattenfoto. Het bed onder de haren, katten die over je hoofd lopen en als klap op de vuurpijl een ondergekotst bed. Klink omhoog dus! 

Om de volgende dag weer welgemoed aan het spelen te gaan. 

Tja, en aan het eend van de dag is daar natuurlijk de diepe slaap. 

Hoewel, mij een Volendams meisje maken met een Pamper. Het moet niet gekker worden. 

Dan maar even een goed gesprek met ome Ivo. Zolang ik mijn luier niet vol heb begrijpen we elkaar uitstekend. 

Leuke laatjes, maar doer moest ik weer vanaf blijven. 

Dan maar even op onderzoek in de boekenkast. 

Nou, waar is die nou weer gebleven? 

Even een goed gesprek met de kat. 

Maar deze gaan eruit. Veel te lelijk. 

't Gaat nog steeds goed met de bloemetjes. 

Neemt meestal de kortste weg naar huis. Over het muurtje bij de buren. Nu is er een TUINKABOUTER gesneuveld. Buurman boos. Daarom maar een gat in de schuttingdeur gezaagd. 

Toch maar gewoon een luie kat, net als de rest van de familie. (Cato is bijna niet te vangen op de foto, die heeft het heel erg druk.) 

Hoewel zij er als stadskat nog niet helemaal over uit is: "Ben ik nou flora of fauna?". 

Maar kijk, haar zus kan er ook wat van. 

Dit is meer de Nana die we kennen. 

Actiefoto van Nana. Bekijk 'm goed! Komt niet zo vaak voor. 

Tja, en na drie keer van het bed te zijn geplukt ga ik ook maar beneden op een stoel slapen. 

Ik lig graag midden op de bank en dat combineer ik dan ook met uitrusten. 

Niet zo scherp helaas, maar hier lig ik uit te rusten van mijn ontsnappingspogingen. Het is tot nu toe bij pogingen gebleven en dan rust ik graag uit op de stoel onder de sidetable. 

En daar is de Ipomea, oftewel dagbloem. Gaat verdorie bloeien in het armzaligste stukje van de tuin. 

Waaronder ook juweeltjes. 

Eindelijk bloemetjes in de tuin. 

En nog meer rozen. 

Vriendschappelijke poesjes.